W Warszawie, od czasów pruskich na przełomie XVIII i XIX wieku, szybko zaczął się rozprzestrzeniać zwyczaj ustrojonej choinki i podarków, którymi obdarzał dzieci Heilige Christ — ktoś przebrany za św. Mikołaja. „Zastępował ten obchód dawny zwyczaj, kiedy przed Bożym Narodzeniem, w dzień świętego Mikołaja (6 grudnia) ubierano jednego z domowników za biskupa w infule ze złotego papieru sporządzonej, z pastorałem w ręku, który jak śty Mikołaj czynił zapytania dzieciom z katechizmu, dawał jabłka w nagrodę, a innych, grożąc rózgą napominał.” Choinka i poda­runki bożonarodzeniowe weszły do tradycji, natomiast nazwę Heilige Christ — Mikołaja, który zjawiał się z darami, ludek warszawski przerobił na „Ale krysta”, nazywając tak popularne cukrowe figurki wyobrażające tego świętego, a których wyro­bem trudniły się przed świętami całe proletariackie rodziny, zwłaszcza te, któtrych ojcowie-żywiciele byli robotnikami sezo­nowymi, jak murarze, piaskarze itp.

Weronika Pasierbska

Mam na imię Weronika i bardzo zapraszam Cię do lektury bloga! Opisuję tu informacje, ciekawostki, doświadczenia i różne podobne rzeczy, które wynoszę z pracy w kuchni! Mam nadzieję, że będziesz zadowolony 🙂