USTROJONE CHOINKI
W Warszawie, od czasów pruskich na przełomie XVIII i XIX wieku, szybko zaczął się rozprzestrzeniać zwyczaj ustrojonej choinki i podarków, którymi obdarzał dzieci Heilige Christ — ktoś przebrany za św. Mikołaja. „Zastępował ten obchód dawny zwyczaj, kiedy przed Bożym Narodzeniem, w dzień świętego Mikołaja (6 grudnia) ubierano jednego z domowników za biskupa w infule ze złotego papieru sporządzonej, z pastorałem w ręku, który jak śty Mikołaj czynił zapytania dzieciom z katechizmu, dawał jabłka w nagrodę, a innych, grożąc rózgą napominał.” Choinka i podarunki bożonarodzeniowe weszły do tradycji, natomiast nazwę Heilige Christ — Mikołaja, który zjawiał się z darami, ludek warszawski przerobił na „Ale krysta”, nazywając tak popularne cukrowe figurki wyobrażające tego świętego, a których wyrobem trudniły się przed świętami całe proletariackie rodziny, zwłaszcza te, któtrych ojcowie-żywiciele byli robotnikami sezonowymi, jak murarze, piaskarze itp.